ขวาง ภาษาอีสาน

ขวาง แปลว่า เมืองที่ขยับขยายออกไปกว้างเรียก เมืองขวาง อย่างว่า พระก็ยกยอดแก้วเป็นเกิ่งนครขวาง พระแพงเพียงพระเนตรเนาในหน้า ปุนสาวใช้คำออนเอื้อยมุ่ง สองพี่น้องประสงค์ตั้งปิ่นปัว (สังข์)

ขวาง ภาษาอังกฤษ : spread out, sprawling (city), also: bringing bad luck.

ขวาง [ขวาง] แปลว่า สกัดกั้น