ขาว ภาษาอีสาน

ขาว แปลว่า สะอาด, สด ,ใส สีที่มีลักษณะเหมือนปุยนุ่นหรือสำลี เรียก สีขาว อย่างว่า แม่นว่าสังขะราชท้าวเกิดฮ่วมอุทรก็ดี ท้าวก็เพ็งคีงงามเงื่อนพรหมเพียรแต้ม โฉมศรีน้อยดูควรฮักฮูป คือดั่งผลึกแท่งแก้ว กลมเกลี้ยงแข่งขาว (สังข์).

ขาว ภาษาอังกฤษ : clean, fresh, clear, white.