ขี้กะเยอ ภาษาอีสาน

ขี้กะเยอ [ขี่-กะ-เยอ] แปลว่า

หืด ชื่อโรคชนิดหนึ่งเกิดจากเศลษม์ขี้หุ้มปอด หายใจไม่สะดวก ลมหายใจไม่ถึงท้อง เรียก ขี้กะยือ คะยือ ขะยือ ก็ว่า.