ชมพู ภาษาอีสาน

ชมพู แปลว่า ชื่อพรรณไม้หว้าขนาดใหญ่ชนิดหนึ่ง ผลใหญ่สีแดงปนขาว มีรสหวาน ใช้กินได้ เรียก หมากหว้าชมพู อย่างว่า สีหมากหว้าชมพูหายาก สีม้อนเต้อหาได้ซู่ยาม (บ.).

ชมพู ภาษาอังกฤษ : rose apple.

ชมพู แปลว่า สีแดงปนขาว สีชนิดหนึ่งแดงปนขาวเรียก สีชมพู อย่างว่า แล่มแล่มลิ้นโลมปากพอหู เยียวว่าชาวแกวเขาซากเห็นหุมแท้ ลางนางเสื้อชมพูเมี้ยนหมู่ทำทุ่ยเนื้อผิวแหล้จิ่งจาว (ฮุ่ง).

ชมพู ภาษาอังกฤษ : pink.

ชมพู แปลว่า ชมพูทวีป ดินแดนในประเทศอินเดียเรียก ชมพูทวีป อย่างว่า ทุกทีปพร้อมทั้งสี่แดนดิน เซ็งบุญบาทั่วไททังค้าย นับแต่อมระโคเท้าอุดรกุรกทีป บุพพะวิเทหะทีปชั้นชมพูพื้นชื่นชม (สังข์).

ชมพู ภาษาอังกฤษ : Indian sub-continent.