ซุก ภาษาอีสาน

ซุก แปลว่า ผลัก ดัน ผลักให้เคลื่อนออกจากที่เรียก ซุก เช่น ซุกคน ซุกไม้ ซุกขอน เป็นต้น อย่างว่า อันว่าหกเขาผู้กุมารพวกพี่ ซุกแผ่นหล้าบุญกว้างใส่เหว เหิงสาย้านบาชัยเป็นใหญ่ หากแม่นเทวทัตเจ้าเป็นเชื้อหน่ออาว (สังข์).

ซุก ภาษาอังกฤษ : to shove push move by shoving.

ซุก [ซุก] แปลว่า

ก. ผลัก ดัน (ภาษาภูไท)