ซ่า ภาษาอีสาน

ซ่า [ซ่า] แปลว่า ช้า

ซ่า แปลว่า เลื่องลือ ปรากฏ กระฉ่อน อย่างว่า ลือซ่าเท้าทังทีปเขาขาม พันเมืองมาซ่อยทองทังค้าย (สังข์) บัดนี้อาฮมฮ้อนฮุนแฮงหิวโหด นักแล้ว ไทซ่าใต้ลุ่มฟ้าทังโลกลือหลาน (ฮุ่ง).

ซ่า ภาษาอังกฤษ : to become known widely, appear.

ซ่า [ซ่า] แปลว่า เล่าลือ มีชื่อเสียงไปไกล เช่น สาวซ่า หมายถึง สาวงามที่มีชื่อเสียงไปไกล