ดอนปู่ตา ภาษาอีสาน

ดอนปู่ตา [ดอน-ปู่-ตา] แปลว่า

น. ศาลที่มีดวงวิญญาณของบรรพบุรุษสถิตอยู่ มีลักษณะพื้นที่เป็นโคก น้ำท่วมไม่ถึง มีต้นไม้ใหญ่หนาทึบ มีการก่อสร้าง“ตูบ” เป็นที่สถิตของเจ้าปู่ทั้งหลาย