ดาย ภาษาอีสาน

ดาย แปลว่า เปล่า เสียเปล่า รักแล้วไม่ได้ เพียงแต่ได้ดู เรียก ดูดาย มุ่งหมายแล้วไม่ได้เรียก ปองดาย มาเปล่าเรียก มาดาย รอเปล่าเรียก คองดาย แก่เปล่าเรียก แก่ดาย อย่างว่า แก่ดายดอก แก่หยอกหลาน แก่หาญป่า แก่จ่าแห แก่แก้ว (บ.).

ดาย ภาษาอังกฤษ : to not obtain (objective), end up disappointed.