ดิ้น ภาษาอีสาน

ดิ้น แปลว่า สะบัด แกว่งไกว อย่างว่า คีงคราญค้างเขาฮังฮ้องฮ่วน ผายแผ่ม้างมารดิ้นเกลื่อนตาย (สังข์) เป็นที่กัลยาดิ้นกระสันดาใจขาด อกอยู่เฮื้อดอมท้าวคู่นาง (ฮุ่ง).

ดิ้น ภาษาอังกฤษ : to toss back and forth, wriggle, jerk, struggle.

ดิ้น [ดิ้น] แปลว่า ๑ สะบัด แกว่งไกว ๒ เครื่องเย็บชนิดหนึ่ง ทำด้วยแผ่นเงินหรือแผ่นทองคำหรือเส้นไหม