ตก ภาษาอีสาน

ตก แปลว่า พลัดตก หล่นจากที่สูงเรียก ตก ฝนลงเรียก ฝนตก ตะวันลับเรียก ตาเว็นตก สะดุ้งโดยไม่รู้ตัวเรียก ตกใจ ตกจนใช้การไม่ได้ เรียก ตกเสีย อย่างว่า ตกไม้ตกเสีย ตกเมียตกได้ (ภาษิต).

ตก ภาษาอังกฤษ : to fall, go down (of sun).

ตก แปลว่า ไป ไปถึง ไปถึงเรียก ตก อย่างว่า ตกแห่งห้องเมืองกว้างยักษา (กา) ลือนาถไท้ธรงผนวชลีลา เดินเดียวตกต่างเชียงชาวแย้ ยังเล่าผากฎแจ้งจำปานัคเรศ เมืองใหญ่ใต้ลุ่มฟ้าพันท้าวทอดทอง (สังข์).

ตก ภาษาอังกฤษ : to go, arrive.

ตก [ตก] แปลว่า พลัดตกจากที่สูง