ตลาด ภาษาอีสาน

คำว่า "ตลาด" ในภาษาอีสาน ก็เหมือนกับภาษากลางครับ

หมายถึง ที่ชุมนุมเพื่อซื้อขายสิ่งของต่างๆ เรียก ตลาด กาด กาดลี ก็ว่า อย่างว่า กาดใหญ่ตั้งสองข้างแค่ทาง (กา).

ก็จะมีคำอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องกับคำว่าตลาด เช่น

กาด 

น. 

ตลาด ที่สำหรับวางขายสิ่งของเรียก กาด อย่างว่า กาดใหญ่ตั้งขายได้ค่าบ่แพง (กา). 

ขาด 

ก. 

อัตคัด, ขัดสน ไม่มีของซื้อขายเรียก ขาดตลาด ขายต่ำกว่าต้นทุนเรียก ขาดทุน ไม่มีญาติพี่น้องเรียก ขาดคน อย่างว่า บัดนี้หลานค่อยพากันเข้ามาเถิงถามข่าว ดีแล้ว เทื่อนี้ป้าหากไฮ้ฮามข้าขาดคน (สังข์). 

ตลาด 

น. 

ที่ชุมนุมเพื่อซื้อขายสิ่งของต่างๆ เรียก ตลาด กาด กาดลี ก็ว่า อย่างว่า กาดใหญ่ตั้งสองข้างแค่ทาง (กา). 

ปสาน 

น. 

ตลาดของแห้ง ที่ขายของแห้ง (ช. ปชาร์). 

ลาด 

น. 

ตลาด สถานที่สำหรับวางขายเครื่องบริโภคและอุปโภค เรียก ลาด อย่างว่า ลาดใหญ่ตั้งเลียนไว้แค่ทาง (กา) ลาดใหญ่ตั้งขายด้วยเครื่องจีน (สังข์). 

เลหลัง 

ก. 

ขายทอดตลาด หรือขายสิ่งของโดยวิธีประมูล ใครให้ราคาสูง ก็เป็นผู้ซื้อได้. 

อาปณะ 

น. 

ตลาด ร้านขายของ (ป. ส.). 

#Market