ตะหลุ่ย ภาษาอีสาน

ตะหลุ่ย แปลว่า ขี้เปียก เรียก ขี้ตะหลุ่ย ขี้กะหลุ่ย ก็ว่า อย่างว่า แก้มปุยลุ่ยแก้มเจ้าปุยลุ่ย ขี้กะหลุ่ยแต่น้อยบ่เป็นตาอยากชม บาดว่าใหญ่ขึ้นมาเหลียวเบิ่งขากลมๆ เหลียวเบิ่งนมขาวๆ ฮาวท้องสีพันพันอยากลั่นโส้งลงใส่อยู่จ่าวจ้าว (กลอน).

ตะหลุ่ย ภาษาอังกฤษ : smegma.