ติณะ| ติณ ภาษาอีสาน

ติณะ| ติณ แปลว่า หญ้า(ป.) ติณชาติ หญ้า, พืชจำพวกหญ้า อย่างว่า ฝูงหมู่ติณณังหญ้าเครือเขากับก่าย ต้นต่อต้นลำดั้วป่งเขียว(กา).

ติณะ| ติณ ภาษาอังกฤษ : grass.