ติ่วซ้อย ภาษาอีสาน

ติ่วซ้อย แปลว่า เลิศ, ประเสริฐ, ยิ่ง คนที่มีคุณประโยชน์มาก เช่น พระราชมหากษัตริย์ที่ปกครองคนทั่วประเทศ เป็นผู้มีบุญหนักศักดิ์ใหญ่ โบราณเรียก เจ้าติ่วซ้อย ถ้าเป็นพระราชาเรียก เจ้าติ่วสร้อย พระราชินี เรียก เจ้าติ่วซ้อย.

ติ่วซ้อย ภาษาอังกฤษ : most excellent (person, esp. of queen).