ตูบ ภาษาอีสาน

ตูบ แปลว่า กระท่อม ที่ปลูกไว้เป็นที่พักชั่วคราว มุงด้วยหญ้าใบไม้หรือผ้าเรียก ตูบ กระท่อม ปะรำ ผาม อย่างว่า พลพร่ำเมี้ยนมุงตูบตองเตย หลิงเห็นวันเวียนตกต่ำแสงสูรค้อย ดาแลงตั้งทุกขุนครบคู่คอนคอบข้อยเตินต้านแต่งระวัง (สังข์).

ตูบ ภาษาอังกฤษ : hut, temporary shelter.

ตูบ แปลว่า ลู่คนที่ใบหูลู่ลง เรียก คนหูตูบ ถ้าเป็นหมาก็เรียก หมาหูตูบ อย่างว่า เซ็งท่านหอมบ่าวแก้วล้านติ่วตกเมือง แควนคุงนางอยู่หมองเหมือนไข้ เจียมแต่บาไทท้าวเงินยางตกท่ง น้องท่านไห้ซู่มื้อแถวถ้อยตูบตา (ฮุ่ง).

ตูบ ภาษาอังกฤษ : drooping (of ears).

ตูบ [ตูบ] แปลว่า กระท่อมเล็ก ใช้ชั่วคราว มุงด้วยหญ้าคา บางทีเรียกว่า ปะรำ หรือ ผาม