ประ ภาษาอีสาน

ประ แปลว่า ใช้เติมหน้าคำอื่น เพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็นประชิด จิด เป็นประจิด อย่างว่า ทรงเพศเพี้ยงประจิตฮูปกินรอน พระเกษาผมดั่งนิลนางย้อม ทรงกระจอนต้างเลาคำประดับดอก อินทร์แต่งพร้อมโฉมเจ้าลวดลง แลรือ (ฮุ่ง).

ประ ภาษาอังกฤษ : prefix used to emphasize word.