ปรางค์ ภาษาอีสาน

ปรางค์ แปลว่า ปราสาทที่มียอดแหลม เรียก ปรางคปราสาท อย่างว่า ขึ้นฮอดห้องหอราชปรางค์ทอง สีสาผลแจ่มนางนงหน้า คอนก็ประนมมือน้อมโดยคลองท้าวสั่ง ง้อมม่วนผู้นงหน้าหมื่นกระสัน (ฮุ่ง) ค้อมฮ่ำแล้วลาราชปรางค์ทอง ฮวายมนต์โอมแอ่วโพยมยังฟ้า แยงหนห้องกะไดทองเทวราช พ้นกลีบฟ้าเขียวดั้นดุ่งเดิน (สังข์).

ปรางค์ ภาษาอังกฤษ : castle with pointed roof.

ปรางค์ [ปาง] แปลว่า ปราสาทมียอดแหลม