ปลด ภาษาอีสาน

ปลด แปลว่า ปล่อย วาง เอาออก เช่น ปลดหาบ ปล่อยวางเบญจขันธ์ เป็นต้น ปลดบาตรจากบ่า เรียก ปลด อย่างว่า พระค่อยเยื้อนฮอดห้องหอราชมะฮามหลวง เจียมปรางค์ปลดบาตรดีดาตั้ง ใจเล่ายังกระสันแก้วเจ็ดนางแค้นคั่ง เข้าบาตรเจ้าบิณฑ์ได้ค่อยฉัน (สังข์) ยกโทษให้เรียก ปลดโทษ อย่างว่า บัดนี้ภูมีเจ้ามาเปืองปลดโทษ ล้างบาปเบื้องฝูงข้าขอบคุณ แท้แล้ว (สังข์).

ปลด ภาษาอังกฤษ : to free, lay down, remove.