ผง ภาษาอีสาน

ผง แปลว่า สิ่งละเอียด เศษหยากเยื่อเรียก ผง อย่างว่า เขาคว่างพร้อมทุกที่ลาลง นำพลอยเจียระจากเมืองยามเช้า ดินผงกลั้วตีนพลายเทิงท่ง พุ้นเยอ คอนนั่งเท้าเทิงช้างบุ่งเบิล (ฮุ่ง).

ผง ภาษาอังกฤษ : powder, dust, scraps.

ผง แปลว่า เพิ่ง กำลัง ชายหญิงที่กำลังแตกเนื้อหนุ่มสาว เรียก ผง อย่างว่า ตะเกิงหน้านงพราวผงใหญ่ งามเลิศล้ำลือเท้าหมื่นเมือง (สังข์).

ผง ภาษาอังกฤษ : becoming, newly.

ผง [ผง] แปลว่า ละเอียด แห้ง, นาที่ไม่มีน้ำขังเรียกว่า นาผง น้ำพริกแห้ง เรียกว่า แจ่วผง