พิณ ภาษาอีสาน

พิณ แปลว่า ชื่อเครื่องดนตรีชนิดหนึ่ง มีสายสำหรับดีด เรียก พิณ (ป.ส. วีณา) อย่างว่า เนืองนันล้นตะโพนพิณนันแส่ง (กาไก) ฟังยินตุริยาตรย้ายกลองฆ้องกล่อมสังข์ พิณพาทย์ไค้แคนขลุ่ยขานซอ แตรสังข์สูรกล่อมพิณโพนโล้ (สังข์) ฟังยินซุงซอไค้พิณระบำขับเสพ ค้อมมุ่งเมี้ยนกลัวใกล้แกว่งวี (สังข์).

พิณ ภาษาอังกฤษ : stringed instrument played by plucking: lute, vina, sitar, harp.

พิณ [พิน] แปลว่า เครื่องดนตรีมีสายสำหรับดีด