มาร ภาษาอีสาน

มาร แปลว่า ผู้กีดกันไม่ให้ทำความดีเรียก มาร ในพระพุทธศาสนาเหมายเอามาร ๕ จำพวก คือ กิเลศมาร ขันธมาร อภิสังขารมาร มัจจุมาร เทวบุตรมาร อย่างว่า หลิงดูฟ้ามืดกุ้มเป็นฮ่มนครหลวง พุ้นเยอ ระดูเดือนดนด่วนมาเถิงเค้า สาวกษัตริย์เจ้าธรงภาร์พร้อมแก่ พอเมื่ออุตมะโชคได้ชัยแพ้หมู่มาร (สังข์).

มาร ภาษาอังกฤษ : devil, one who blocks attempts to do good.

มาร [มาน] แปลว่า เทวดาจำพวกหนึ่ง ใจดุร้าย หยาบช้า