ม้าว ภาษาอีสาน

ม้าว แปลว่า พาหุรัด เครื่องประดับต้นแขนเรียก ม้าว ม้าวเป็นเครื่องประดับชั้นสูงสำหรับพระราชามหากษัตริย์ใช้ ถ้าคนธรรมดาสามัญใช้ก้องแขน ก้องขา คือเอาเงินหรือทองคำตีเป็นบ่วงกลมๆ สวมที่ข้อแขนและข้อขา ซึ่งเรียกว่า ก้องแขน ก้องขา อย่างว่า บัวนางล้อมระวังเพ็งพื้นล่าง ถวายเสื้อผ้าทังม้าวมิ่งแหวน (สังข์) ม้าวใส่แขนแหวนใส่ก้อยปัดน้อยสร้อยสังวาล (เวส) ม้าวฮัดคล้องแขนน้อยดั่งแมน (ขูลู).

ม้าว ภาษาอังกฤษ : ornamental armband for upper arm.