ลอบลัก ภาษาอีสาน

ลอบลัก แปลว่า ลักเอาโดยไม่ให้เห็น เรียก ลอบลัก หนีไปโดยไม่ให้ใครเห็นเรียก ลักหนี อย่างว่า หลานจักพาดุ่งดั้นลักลอบมันหนี ดังนั้นอาจักตายกลางทางบ่คองคืนได้ หลานจ่งขันดีเยื้อนทันเอาได้สั่ง มันเถิ้น ผิดชอบไว้หลานหล้าโผดอา ก่อนเถิ้น (สังข์).

ลอบลัก ภาษาอังกฤษ : to steal without being noticed.