ลัว ภาษาอีสาน

ลัว แปลว่า ผู้สืบตระกูลมาจากพระเจ้าแผ่นดินหรือเชื้อพระวงศ์ผู้ใหญ่เรียก ลัว อย่างว่า บางพ่องเข้าแทบใกล้หัตถบาสสังคม เขาก็หอมเทพีสว่ายสรงเลยแล้ว เลยเล่าปุนความให้หาลัวเถ้าแก่ ยอใส่ด้งกระเบียนแก้วผอกผี (ฮุ่ง).

ลัว ภาษาอังกฤษ : person of royalty or nobility.