ลำเต้ย ภาษาอีสาน

ลำเต้ย แปลว่า การลำทำนองยาวเอื้อนเสียงยาว แต่ใช้กลอนสั้นๆ เหมือนลำตัดโคราช มีชื่อเรียกต่างๆ กัน ทั้งนี้แล้วแต่ทำนองนั้นได้มาจากที่ไหน ก็ใส่ชื่อลงไป ได้มาจากอุบลก็ว่าเต้ยอุบล ได้มาจากหัวดอนตาลก็ว่า เต้ยหัวดอนตาล ได้มาจากศรีทันดอนก็ว่าเต้ยศรีทันดอน.

ลำเต้ย ภาษาอังกฤษ : long styized song or ballad with short lines of verse sung with considerable distortion or drawing out of certain sounds according to conventional Lao and Isan style.

ลำเต้ย [ลำ-เต้ย] แปลว่า กลอนลำช้า ๆ ลากเสียง