ล้อม ภาษาอีสาน

ล้อม แปลว่า วงรอบ กั้นรอบ เมืองที่มีแม่น้ำล้อมรอบ เรียก น้ำล้อม อย่างว่า เชียงหลวงล้นรุงรังล้านย่าน น้ำแผ่ล้อมระวังด้วยชั่วพัน (สังข์) ป้องกันเรียก ล้อม อย่างว่า เมื่อนั้นบุญเพ็งเจ้าศิลป์ชัยช้อยชื่น เฮาจักปุนพี่เฝ้าแฝงล้อมเลียบระวัง (สังข์).

ล้อม ภาษาอังกฤษ : to surround, enclose, encircle.