วันศีลใหญ่ ภาษาอีสาน

วันศีลใหญ่ แปลว่า วันขึ้น ๘ ค่ำ ขึ้น ๑๕ ค่ำ วันแรม ๘ ค่ำ แรม ๑๕ ค่ำของเดือนเต็ม หรือแรม ๑๔ ค่ำของเดือนขาด เรียก วันศีลใหญ่ ชาวพุทธทั้งที่เป็นพระและคฤหัสถ์จะเลิกละกิจของตน มาทำบุญสุนทร์ทาน รักษาศีล เจริญเมตตาภาวนา เพื่อเป็นบุญกุศลติดตามตนไปเมื่อเวลาตายแล้ว อย่างว่า เจ็ดมื้อเลี้ยงลูก มื้อแปดปลูกโพ โพกะบ่แม่นโพเฮาปลูก ลูกกะบ่แม่นลูกเฮาเลี้ยง (บ.).

วันศีลใหญ่ ภาษาอังกฤษ : Buddhist sabbath occurring four times monthly.