สะม่อย ภาษาอีสาน

สะม่อย แปลว่า ผีป่าชนิดหนึ่ง เสียงร้องเยือกเย็น เรียก ผีสะม่อย อย่างว่า เมื่อนั้นพระเล่าปุนคำต้านเติมคดีสอนสั่ง สูพี่พร้อมอยู่นี้ผองเท้าคอบคืน พุ้นเถิ้น เขาว่ากลัวเกรงย้านแสนคณาในเถื่อน ผีป่าเป้าโพงเชื้อสะม่อยดง เจ้าเอย (สังข์).

สะม่อย ภาษาอังกฤษ : type of forest demon with blood-curdling cry.