สะเดา ภาษาอีสาน

สะเดา แปลว่า ผักสะเดา ผักชนิดหนึ่ง ใบและดอกมีรสขม ใช้กินได้ เป็นยาป้องกันไข้และแก้ไขได้ดี เรียก ผักสะเดา ผักกะเดา ก็ว่า อย่างว่า อย่าได้ติเตียนเว้าว่าผักกะเดาขมขื่น บาดกินกับลาบก้อยชิหลงย้องว่าดี (ย่า).

สะเดา ภาษาอังกฤษ : nim (neem) tree, a tree with bitter leaves and blossoms which are edible and medicinal.

สะเดา [สะ-เดา] แปลว่า ผักรสขม