ส่วย ภาษาอีสาน

ส่วย แปลว่า ชนชาติที่พูดภาษามอญเขมรพวกหนึ่ง ซึ่งลาวเกณฑ์ให้ส่งส่วย เรียก ชนชาติส่วย.

ส่วย ภาษาอังกฤษ : Suai: a Mon-Khmer ethnic group.

ส่วย แปลว่า ข้าวของหรือเงินทองที่คนเมืองขึ้นจะต้องส่งให้แก่เมืองที่ตนขึ้น เรียก เงินส่วย อย่างว่า ทุกเทศใต้ลุ่มฟ้าขนเข้าส่วยสิน (กาไก) พันเมืองมาส่วยทองทังค้าย (สังข์).

ส่วย ภาษาอังกฤษ : tribute money or goods in kind paid by subject states.

ส่วย แปลว่า ชำระ ล้าง ล้างหน้า เรียก ส่วยหน้า ชำระร่างกาย เรียก ส่วยคีง สว่าย ก็ว่า อย่างว่า แล้วเลิกเมี้ยนสีล้างสว่ายมือ (กาไก) เมี้ยนสว่ายหน้าแครงแล้วเล่าจา (ฮุ่ง).

ส่วย ภาษาอังกฤษ : to clean, wash.

ส่วย [ซวย] แปลว่า ข้าวของหรือเงินทองของเมืองขึ้น

ส่วย [ซวย] แปลว่า ชนชาติพูดภาษามอญเขมรพวกหนึ่ง ซึ่งลาวเกณฑ์ให้ส่งสิ่งของหรือเงินทอง