หม้าย ภาษาอีสาน

หม้าย แปลว่า ชายที่เมียตายจากไป เรียก พ่อหม้าย หญิงที่ผัวตายจากไปเรียก แม่หม้าย อย่างว่า ลือเลิศล้ำท้าวกว่ากุมเอา ปาปังผัวเล่าตายเป็นหม้าย พลอยมาได้คนเฉลาโฉมถ่อย บาปแบ่งส้วยปางกี้ก่อนมาแลนอ (ฮุ่ง).

หม้าย ภาษาอังกฤษ : widowed, widower, widow.