หัดแข้ว ภาษาอีสาน

หัดแข้ว แปลว่า ระคายฟันเวลาเคี้ยวอาหารที่มีกรวดหรือทรายเป็นต้น เรียก หัดแข้ว อย่างว่า ตั้งหากกินหัดแข้วจำเป็นปางยาก (เวส).

หัดแข้ว ภาษาอังกฤษ : to be bothered by hitting sand or a rock in food one is chewing.