ห่วง ภาษาอีสาน

ห่วง แปลว่า ร่วงโรย หล่น ใบไม้ที่แก่แล้วล่วงหล่นลงไป เรียก ใบไม้ห่วง อย่างว่า แม้นว่าสาขาไม้ในดงเป็นหมาก ตกสืบไว้เป็นหล้าชิห่วงเสีย (ขุนทึง).

ห่วง ภาษาอังกฤษ : to drop (of leaves from trees).

ห่วง แปลว่า ผูกพัน กังวล พะวง อย่างว่า เมื่อนั้นท้าวใหญ่ฮู้ฮับพากย์เทโว พงศ์พันธุ์ยังค่อยคงคบหน้า ท่อแต่โสกีก้ำแดนใดหายห่วง แค้นแต่ข้าพระบาทเจ้าใจข้องขอดขนัง (สังข์).

ห่วง ภาษาอังกฤษ : to be concerned about, worried, anxious.