อาย ภาษาอีสาน

อาย แปลว่า กลิ่น ไอ สิ่งที่ถูกความร้อนแล้วมีควันหรือกลิ่นกระจายไป เรียก อาย เช่น อายเข้า อายน้ำ อายแดด อายลม อย่างว่า แลโลกกล้ำลานมาศมาลี ภุมราสวยสาบละอองอวยเอ้า เอากันขึ้นเขาปางปอมเมฆ แลซ่องชั้นเขียวสิ้วชั่วตา (สังข์).

อาย ภาษาอังกฤษ : scent, vapor, heat-waves.