อ้น ภาษาอีสาน

อ้น แปลว่า ชื่อหญ้าชนิดหนึ่ง เกิดตามไร่หรือสวนร้าง มีดอกเป็นปม เรียก หญ้าขี้อ้น อย่างว่า หนามฮกกะชิหม้น หนามสนกะชิผ่า ป่าขี้อ้นตันหน้าชิค่อยถาง (กลอน).

อ้น ภาษาอังกฤษ : plant that grows in abandoned garden fields with button-like flower.

อ้น แปลว่า ดินที่กองกันสูง เรียก ดินอ้น อย่างว่า จอมปลวกอ้นขุดก่นเป็นโพน แม่นชิเป็นโพนสูงชั่วไกลเห็นแจ้ง คันบ่มีสาขาไม้ใบเขียวปกห่อ ก็บ่ดูอาจแท้โพนนั้นเปล่าแปน (กลอน).

อ้น ภาษาอังกฤษ : high mound of dirt.

อ้น แปลว่า ชื่อสัตว์กัดแทะชนิดหนึ่ง รูปร่างคล้ายคุ่น ขนเป็นสีดอกเลา แต่ตัวใหญ่กว่าตุ่น เรียก อ้น อย่างว่า หนูกินกล้วยปะขวยให้ตุ่น มักเพิ่นพุ้นมาเฮื้องใส่เฮียม (ผญา).

อ้น ภาษาอังกฤษ : bamboo rat.

อ้น [อ้น] แปลว่า

ทำให้สูงขึ้น พอกพูนให้ตื้นขึ้น เช่น กองดินให้สูง เรียก อุ้น อ้น ก็ว่า.