อ้อย ภาษาอีสาน

อ้อย แปลว่า ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง ลำต้นเป็นปล้องคล้ายอ้อและแขม ลำต้นชุ่มไปด้วยน้ำหวาน ใช้หีบเอาน้ำหวานทำน้ำตาลเรียก อ้อย มีหลายชนิด เช่น อ้อยตาแดง อ้อยพุง อ้อยดำ อย่างว่า พี่นี้ปลอดอ้อยช้อยเสมออ้อยกลางกอ กาบกะบ่ห่อหน่อยน้อยกะบ่ชอน ชู้กะบ่ช้อนเมียอ้ายกะบ่มี (ผญา).

อ้อย ภาษาอังกฤษ : sugarcane.