เคี้ยว ภาษาอีสาน

เคี้ยว แปลว่า บดให้แหลกด้วยฟัน เรียก เคี้ยว เช่น เคี้ยวเข้า เคี้ยวหมาก.

เคี้ยว ภาษาอังกฤษ : to chew.

เคี้ยว แปลว่า คด งอ คนที่มีนิสัยคดในข้องอในกระดุกเรียก เคี้ยว คดเคี้ยว ก็ว่า อย่างว่า ไม้ค้อมเคี้ยวกกก่องใบบาง (ฮุ่ง).

เคี้ยว ภาษาอังกฤษ : to be crooked, bent (can refer to character).