เดียด ภาษาอีสาน

เดียด แปลว่า เกลียด รังเกียจ เห็นสิ่งที่ไม่ต้องตาต้องใจแล้วเกิดความขี้เดียดขึ้นมาเรียก เดียด อย่างว่า สนุกอย่านอน เมียวอนอย่ายิน เฮ็ดกินอย่าคร้าน เข้าบ้านอย่าอาย เห็นคนตายอย่าขี้เดียด (ภาษิต).

เดียด ภาษาอังกฤษ : to despise, scorn.

เดียด [เดียด] แปลว่า เกลียด