เปี้ยง ภาษาอีสาน

เปี้ยง [เปี้ยง] แปลว่า

น. สะบัก กระดูกส่วนที่เป็นฐานรองรับต้นแขน อยู่ถัดบ่าลงไปข้างหลัง ปลายด้านนอกเป็นที่หัวกระดูกต้นแขนเกาะยึด