เผ่น ภาษาอีสาน

เผ่น แปลว่า กระโดด อย่างว่า ข้าจักทรงหอบอุ้มนางแก้วเผ่นไป (กา) ธรรม์ยำท้าวกือเมืองเมี้ยนสั่ง เขาจิ่งพรากแห่งห้องโฮงกว้างเผ่นลวา (ฮุ่ง).

เผ่น ภาษาอังกฤษ : to jump, fly without wings.