เพ ภาษาอีสาน

เพ [เพ่] แปลว่า โทรม ร้าง ชำรุด

เพ [เพ] แปลว่า

แตก หัก ชำรุด พัง อย่างว่า กูจักเพพังม้างกระดานหินหักแตก (สังข์) เคืองจักแข็งนครขว้างสมคามคูณออก ได้รือ กลัวว่าพลท่านเจ้าหมื่นม้าวเพม้างเมื่อลุน นี้เด (ฮุ่ง).

เพ ภาษาอังกฤษ :

to fall apart, collapse, break, dismantle.