เฟือย ภาษาอีสาน

เฟือย แปลว่า กิ่งไม้ที่จมอยู่ในน้ำเรียก เฟือย อย่างว่า พี่นี้คือดั่งจอกอยู่น้ำฮากหยั่งบ่เถิงดิน ไหลเวินไปเวินมาบ่มีเฟือยค้าง ว่าชิค้างเฟือยฮกกะย้านเพิ่นถาง ว่าชิค้างเฟือยบางกะย้านเพิ่นจูด เลยบ่มีบ่อนค้างไหลเรื่อยอยู่บ่เซา (ผญา) เจียมแต่ไกลนางแท้ทวนเห็นหลายหลาก มีที่ไม้เฟือยฟ้อนลมเกี้ยวกิ่งเกียง (ฮุ่ง).

เฟือย ภาษาอังกฤษ : submerged tree branch.