เมียเค่า ภาษาอีสาน

(เกริ่น) ว่า..สิป๋า..เมียเค้า หนีไปเอาเมียใหม่ สงสารใจบักเบนซ์ เห็นแล้วเฮ็ดบ่ลง ย่านไปหลงคารมย้อง ก้อนทองกลายเป็นก้อนถั่ว บาดท่าเพิ่นมีผัว ตั๋วให้ป๋าแม่บักเบนซ์ เป็นปมด้อยข้อยนั่งงง หลงคารมสาวผมสั้น ย่านปันใจให้แล้วเบื่อ ตั๋วให้แยกทางเมีย ผู้เสียใจแม่นบักเบนซ์ เป็นกำพร้า สิว่าไผ คนไคเอยนี่น้อ...

คนอีหยังมาเป็นตาซังเอาฮ้าย ประทับในหลายริมฝีปากบางๆ พูดแบบนี้กับกี่คนแล้วนาง ย่านเดินหลงทาง เอวบางบ่เอิ้นคืน ใจหนึ่งฝืนอีกใจก็จดจ่อ ลับ ลัล ล่อ ล่อ พอวุ่นวายสับสน อยากป๋าเมียเก่าเอาคนใหม่มายล กะคิอหลูโตนลูกหนึ่งคนไผสิเอา

(ลำ) ซังเมียเค้าบ่เอางานคือบ้านเพิ้น ผัวหาเงินให้ใช้ทางไพ่ทั้นบีวาง ลูกก็จ้างให้คนอื่นดูแล เว้าแวแวเสียงดังคือต่างหลังไกลล้ำคำคนเว้าตัดผมผิดเจ็ดมือป่ง เอาเมียผิด คิดจนตาย คือปูไต่ขอบด้งโงโค้งที่เดิม คิดอยากเริ่มเอาคนใหม่มานอนเฮียง ยังเป็นเพียงความฝันหวั่นใจในคำเว้า