เวิ่น ภาษาอีสาน

เวิ่น แปลว่า ร่อนถลา นกที่บินร่อนถลาไปมาในอากาศ เรียก นกเวิ่น นกเซิ่น ก็ว่า อย่างว่า เชื้อชาติแฮ้งบ่ห่อนเวิ่นนำแหลว แนวหงส์คำบ่ห่อนบินนำฮุ้ง (ผญา).

เวิ่น ภาษาอังกฤษ : to swoop or glide.