เหมือง ภาษาอีสาน

เหมือง แปลว่า บ่อ รำลาง ร่องน้ำสำหรับชักน้ำเข้าไปหล่อเลี้ยงพืชที่เพาะปลูก โบราณ เรียก ฮ่องเหมือง อย่างว่า งามแต่เข้าเฮ็ดนาแคมเหมือง งามแต่เมืองมีเจ้าผู้หนึ่ง (ภาษิต).

เหมือง ภาษาอังกฤษ : mine, pit, channel, irrigation canal.