เฮา ภาษาอีสาน

เฮา [เฮา] แปลว่า เรา

เฮา แปลว่า เรา ตัวของเรา ถ้าคนจำนวนมากเพิ่มคำนำหน้าเป็น พวก หมู่คณะ ว่า พวกเฮา หมู่เฮา คณะเฮา ก็ว่า ถ้าคนคนเดียวก็หมายถึงตัวของเราเอง อย่างว่า เฮาว่าเฮาดีแล้วยามเฮาเป็นหนุ่ม แยงแว่นหัวยุ้มยุ้มแยงแล้วเปิดบ่เป็น เถิงเมื่อยามเฮาเถ้าแยงเงาเป็นตาหน่าย เป็นพุ้ยยุ้ยพ้ายย้ายมีหม้องทั่วโต เหลียวเบิ่งสองฝ่ายแก้มหัวแย้มผัดแฮ่งคือ (ย่า) เฮาจักแหนพากย์ด้วยโดยแต่งการดอง เดินกันจัดหมากหลายสามล้าน สองแสนล้นหัวเฝือคำคาด พลูแจกซ้องหลายถ้วนเฮื่อขัน (ฮุ่ง) พี่ท่านสร้างย่านฟ้าเป็นเอกมหาวงศ์ โยธานันแห่กองกลางน้ำ กลัวจักเป็นบาปเบื้องบังเบียดคุงคีง ท่านเอย ควรที่ฟังเฮาหยุดอย่าดลดูฮ้าย (สังข์).

เฮา ภาษาอังกฤษ : I, me, first person pronoun, in compound with word indicating group: we, us.