แก่ง ภาษาอีสาน

แก่ง แปลว่า น้ำนองท่วมไปหมด เรียก น้ำแก่ง อย่างว่า อุ่มทุ่มเจ้าผู้เข้านาทาม ปีบ่แล้งหมายชิเอาเกวียนแก่ ถืกปีน้ำท่วมหัวล้านกะบ่ปาน (บ.) ลานน้ำในแม่น้าหรือทะเลเรียก แก่งหรือแปว อย่างว่า ท้าวเผ่นเท้ากลางแก่งแปวสมุทร (กา.)

แก่ง ภาษาอังกฤษ : floodwaters, rapids, surf.

แก่ง แปลว่า ลานหิน ลานหินที่มีในลำน้ำชี น้ำมูล น้ำโขง เวลาน้ำลดจะเห็นแผ่นหิน เช่น แก่งสะพือ แก่งตะนะในแม่น้ำมูล อำเภอพิบูลมังสาหาร จังหวัดอุบลราชธานี พะลานหินนี้เรียก แก่ง.

แก่ง ภาษาอังกฤษ : rock river bottom of rapids, exposed in dry season.