แก่งคูณ ภาษาอีสาน

แก่งคูณ [แก่ง-คูณ] แปลว่า

แก่นไม้ของต้นคูณ (นิยมนำมาเป็นส่วนประกอบในการทำคำหมากสำหรับเคี้ยว) แก่นคูณก็ว่า ต่อมาเพี้ยนเป็น แก่งคูณ