แคะ ภาษาอีสาน

แคะ [แคะ] แปลว่า เปรียว หรือ พยศ , ไม่เชื่อง

แคะ แปลว่า ไม่เชื่อง วัวที่ฝึกแล้วไม่เชื่อง เวลาจับเข้าเทียมเกวียน มันจะสลัดแอก หรือควายที่ฝึกแล้วเวลาเข้าเทียมไถมันจะสลัดแอก เรียก งัวควายแคะ.

แคะ ภาษาอังกฤษ : untamed, umyielding to training.

แคะ แปลว่า แทะ แกะ เอาไม้แทะขี้หูเรียก แคะขี้หู แกะบาดแผลเรียก แคะขี้บาด.

แคะ ภาษาอังกฤษ : to pick at or off or out of.