แง้น ภาษาอีสาน

แง้น แปลว่า งอนไถแหงน เรียก ง้อนไถแง้น วาที่เหยียดออกเต็มที่เรียก วาแง้น ขาแหงนเรียก ขาแง้น อย่างว่า ยามเมื่อลุกย่างย้าย ยัวรยาตรลีลา แขนขาโขแค่งโงงอแง้น บ่ได้แสนแพนหน้าโสภาคือเก่า ยามเมื่อเถ้าแก่แล้วแนวนี้ซู่คน นั้นแล้ว (ย่า).

แง้น ภาษาอังกฤษ : stretched upwards, fully extended.